-
1 promień
promień [prɔmjɛɲ] m\promień słońca Sonnenstrahl mrozchodzić się promieniami sich +akk strahlenförmig ausbreitenw promieniu kilometra od czegoś im Umkreis von einem Kilometer von etw\promień łaski Gnadenzeichen nt\promień nadziei Hoffnungsschimmer m\promień radości Anflug m von Freude
См. также в других словарях:
promień — m I, D. promieńenia; lm M. promieńenie, D. promieńeni 1. «wiązka świetlna, smuga świetlna wydobywająca się ze źródła światła, ze świecącego przedmiotu» Blady, jasny, srebrny, złoty promień. Zimne promienie księżyca. Ogród skąpany w promieniach… … Słownik języka polskiego
